گلواژه های دنا

شعر و ادبیات

گلواژه های دنا

شعر و ادبیات

شعر و ادبیات

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

اردیبهشت

سه شنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۲:۱۱ ب.ظ

مسعود رضایی بیاره

اردیبهشت

شانــــه زد بــــاد بهاری بـر سر اردیبهشت

در چمــن پیچیــده عـــطر پیـــکر اردیبهشت

 

چتـــر زنبـــق شد پــدیــدار و کـــلاه نسترن

سر بـرآورد از صحــــاری لشکر اردیبهشت

 

تا بــرآرایـد جهــان بـا رنـگ آیینی  شگرف

آمـــــد از کـــــوه دنــــــا پیغمبر اردیبهشت

 

ای بهار لاله پرور، برگ و بارت بی خـزان

دامنت همــواره پُــر گـُـــل مــادر اردیبهشت

 

سهره می خواند ترانه ، لاله رقصد با نسیم

روز میــلادت مبـــارک ، دخــــتر اردیبهشت

 

صبحگاهان از درخت عشق می ریزد غـزل

بـــاد عـاشق تـــا ورق زد دفــتر اردیبهشت

غزال و غزل

سه شنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۲:۰۹ ب.ظ

مسعود رضایی بیاره

غزال و غزل

انگارهمین لحظه،همین خانه ،همین ثانیه‌ها بود

مــن بـــودم  و او بـود و همین حال و هوا بـود

 

در وسعت چشمــــان سیــه فــــــام  وی انــــگار

باغــــی ز غــــزل ، منظره‌ای رو به خـــدا بــود

 

هــر منـــــظره حیـرتــــکده‌ای ، روح و روانـــی

در بــرگ گـُـل و جـــان و دل و بــــاد صبــا بود

 

سین سخن از شاعــر شوریده نپرسید ، نپرسید

ایـن یاس،جگر گوشه‌ی احساس دنا بود دنا بود

 

مـــن محـــو تماشا بـــه نـــــــگاه وی و انــــگار

آتشکـــــدهــا  در دل و در سینــــه‌ی مـــا بـــود

 

خوانـــدم غـــزلی تــــازه بــه مضمون نـگاهش

مابین غـزال و غزلم فاصله‌ ‌ها ، فاصله ها بــود

کوه گل

يكشنبه, ۲۶ فروردين ۱۳۹۷، ۰۱:۲۲ ب.ظ


مسعود رضایی بیاره

کوه گــُل

کبک دل پر می زند ، پَر  در هوای کوه گــُل

بــی قــرارم، بــی قرارم لالــه‌هـای کوه گــُل

 

تیر صیـــاد ستــم بشکسته بــــالم ، می روم

تــا بیفتم در سراشیبی بــه پـــای کــوه گــُل

 

ایـــل احساسم نمـی گیرد قــرار ای کـاروان

تـــا نیاساید سحرگـــه لابــــــلای کــوه گـــُل

 

انــــدکی آهسته رو ای بــــاد نــوشین سحر

سینه‌ات را پر کن از عطر هوای کـوه گـــُل

 

کبک مست کوهسارم ، بی قرارم ، می روم

تا بخــوانم از دنــا وصفی بـرای کــوه گـــُل

بهاریه

چهارشنبه, ۲۲ فروردين ۱۳۹۷، ۱۱:۴۶ ق.ظ


مسعود رضایی بیاره

بهاریه

پنــجره بُشگا که بهــار آمدست

سبزه بـه دیــدار نـگار آمدست

 

نغمه‌ی بلبل به چمن گـوش کن

ساغری ازبوی سحر نوش کن

 

بـــوی فـــرح بـخش نسیم سحر

دل بَـرَد از سینه‌ی هر رهـگذر

 

مــوسم گل هر طرفی بر زمین

خیمه زده قــافلــه‌ی فــرودین

 

آمــــدن چلچــــله‌هــــا را نــگر

طــی شدن فاصلــه‌هــا را نـگر

 

پنــجره وا کــن کـه نسیم بهــار

آمـــده از دامنـــــه‌ی کـــوهسار

 

ساغـر مـی در کف آلالـــه بیـن

خیز و کنــار گـُــل مینـــا نشین

 

سهره بر آمــد بــه سر شاخسار

سبزه کنــــار لب هـر جــویبـار

 

آتش آلالـــــه بــه صحرا دمیــد

شاخــه‌ی نــو بر سر سبز امیـد

 

در رگ گل خون غزل می دود

سهره غــزل گـوید و گل بشنود

 

بُلبُــل دلــــداده بـــه لحــن دری

دل بَـرَد از لالــه به خنیــاگری

 

سبزه‌ی رقصنده به صحرا نگر

بــوی پـراکنده‌ به هـر جـا نـگر

 

لالـــه و گــل چــهره برآراسته

نغمــه ز هــر دامنــه برخاسته

 

بــوی دل از دامنـه‌ی فــرودین

ریختــه بــر سینه‌ی سبز زمین

 

ای نفس خـــــَرم صبــح بهــار

بُگــذری و بگذرد این روزگار

 

سبزه به صحرای عدم می رود

بــر سر آلالــه قلــــم مــی رود

 

قافلـــه‌ی بــاد خـزان مـی رسد

بــاد بـر آشفته وزان مـی رسد

 

پنجه به رخساره‌ی گل می زند

ریشه هـر لاله ز بُـن مــی کند

 

از من و تو نام و نشان است وبس

نیست در این دامنه کس دسترس

 

بهــره‌ای از بـــاد بهــــاری ببر

خیز و دمـی بر سر صحرا گذر

 

کینه فرو شو ز دل ای مه جبین

چــهره بر آرا بـه رخ فــرودین

 

پنـجره بُـگشا در دل بــاز کـُــن

بــا نفسی عـــاشقی آغــاز کـُـن   

کبک کوهی

جمعه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۶، ۰۵:۰۶ ب.ظ


مسعود رضایی بیاره

کبک کوهی

عصر پائــــیز از دم صبح بهــــاری خـوشتر است

در هـــــوای عـاشقانه ، بــی قراری خـوشتر است

 

تیشه زن در ریشـــه و سنـگ جفـــا بـر شیشــه‌ام

روی دیـــوار شکسته یــــــــادگاری خـــوشتر است

 

یـــادم آیـــــد از نــــگاهت ، اشکم از پــی مـی دود

در کنـــار چشمـه و جـــو میگساری خـوشتر است

 

در مقــــام عشق بـــاید بـــی سر و پـا بــود و بس

خــــاک درگـــاه نــــگار از شهریاری خوشتر است

 

تـــرک مــــا گفتـــی و مـــاندم تا قیــــامت بـا غمت

آب حسرت در دو چشم از شرمساری خوشتراست

 

کبــــک کـُهسار دنــایم ، نغمــــه از دل مــی زنــــم

نالـــه‌های کبک کـــــوهی  از قناری  خوشتر است

تاریخ دنا

چهارشنبه, ۲۵ مرداد ۱۳۹۶، ۱۰:۳۳ ق.ظ

مسعود رضایی بیاره

تاریخ دنا

بـــوی دلِِ گـُل ز ژالـــه بـــاید پُـرسید

از اشک خبـــر ز نـــــاله بایــد پُرسید

دل سوخته آگــه از دلِ سوخته است

تـاریخِ «دنــا» ز «لالـه» باید پُرسید

چویل

دوشنبه, ۱۶ مرداد ۱۳۹۶، ۱۱:۲۳ ق.ظ

مسعود رضایی بیاره

چویل

چون درگــذرم به تربتم یاس کنید

تا بــوی دنا ز خـاکم احساس کنید

یک شاخه چویل و اندکی برف دنا

لای کفنـی ز بــرگ ریــواس کنید

گل های وحشی

يكشنبه, ۱۵ مرداد ۱۳۹۶، ۰۹:۴۶ ق.ظ

مسعود رضایی بیاره

گُل‌های وحشی

گـُل‌های وجشی رُسته بر دامان کُهسار

بُلبل غزل می خواند و قمری چکامه

گـــویی که ایـــل باشکوه تیر تــاجی

بـــر دامــن کـــوه دـنا افکنـده خیمه

سیسخت

شنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ۰۷:۰۷ ق.ظ


مسعود رضایی بیاره

سیسخت

سی سخت سرای لاله آجین  دناست

گهواره‌ی سرگذشت  شیرین دناست

اسطوره‌ی توس و بیژن و کیخسرو

یاد آور قصه‌هـــای دیــرین دنـاست

گیسوی دنا

شنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ۰۷:۰۳ ق.ظ


مسعود رضایی بیاره

گیسوی دنا

وقتی کــه خــــدا بهشت را مـی آراست

یک بوی خوش از میان گـل‌ها برخاست

آهسته فــرشته‌هـا به هـــم مـی گفتند :

به به ! چه شبیه بوی گیسوی دناست !!